Jaren geleden las ik een interessant artikel in een tijdschrift over het effect van kleurgebruik in klaslokalen. In een school in Amerika werden klaslokalen in verschillende kleuren geverfd en een paar jaar lang werden de leerresultaten van leerlingen gemonitord. Wat bleek: kleur en lichtintensiteit had wel degelijk een invloed op concentratie en cognitief gedrag.
Fascinerend toch. Het zal geen verbazing wekken dat bijvoorbeeld winkels ons koopgedrag niet alleen met geur maar ook met licht proberen te beïnvloeden. En dat Philips met een ‘LivingColors’ lamp op de markt komt voor de juiste sfeer thuis. Waarom de een van paars houdt en de ander van rood zal voor wetenschappers wel altijd een flinke klus blijven om te verklaren maar één feit staat onomstotelijk vast: kleur verbindt!
Hoef je Nederlanders niet te vertellen. De halve wereld verwondert zich altijd over het feit dat wij ons tijdens Koningsdag en EK’s en WK’s massaal in oranje uitdossen en dat onze oranjegekte zich manifesteert in een groot aantal producten, zoals oranje tompoucen en oranjebitter.
Maar sinds Covid-19 en de oranje reisadviezen heb ik het even helemaal gehad met onze nationale hoempapa en feestkleur. Associeerde ik oranje met saamhorigheid, romantische zonsondergangen, warmte, vrolijkheid, feesten en Aperol, vandaag de dag link ik het aan doffe ellende, misère, verbod, niet op vakantie mogen, rampspoed en op zwart zaad zitten. Met dank aan BuZa en het RIVM. Lekker makkelijk jongens om de stoplichtkleuren even te kopiëren en oranje symbool te laten zijn voor ernstige veiligheidsrisico’s, gevaar en alleen noodzakelijk reizen. De kleur brengt in Europa een complete bedrijfstak aan het wankelen. Oranje verbindt? Het heeft een behoorlijke wig gedreven tussen de reissector en Buitenlandse Zaken.
Nog naar de Troonrede gekeken? Een wakkere Koninklijk Huis medewerker was zo alert om in de Grote Kerk een rood wandkleed achter de zetels van Willem-Alexander en Maxima te hangen. Hadden ze voor oranje kleur gekozen, was ik waarschijnlijk ter plekke Republikein geworden. ‘Laten we die reissector maar niet in het harnas jagen’, zal hij of zij wel gedacht hebben. ‘Want tenslotte noemt Willem-Alexander niet eenmaal het woord ‘toerisme’ in zijn Troonrede.’
Oranje boven? Pfff, voorlopig staat deze kleur bij mij helemaal onderaan de kleurladder. Voor mij even geen oranje wimpel, en zeker geen oranjebitter om de bittere pil weg te spoelen.