DITCH THE PITCH

Je zal ze de kost moeten geven. Mensen die in artikelen en interviews stellen ‘de leukste baan van de wereld te hebben’. Dat zijn er best veel. Ook ik schaar me onder deze groep. Met reizen en vakanties promoten in je onderhoud voorzien, is in zekere zin een privilege. Maar uiteraard kent de coolste baan ter wereld ook zijn mindere momenten. Dat gaat voor ons als PR-bureau in de reisindustrie eveneens op.

De grootste frustratie en ergernis in onze bedrijfstak… pitchen. Oftewel in onze moerstaal meedoen aan een aanbesteding. Wikipedia omschrijft het als een beknopte presentatie voor een aanbesteding. Zoals vaak zit wikipedia er naast. Van de 50+ pitches waar wij sinds de start van ons bedrijf in 2000 in geparticipeerd hebben, was het merendeel allesbehalve beknopt. Het hemd wordt van je lijf gevraagd, je moet vaak hele dossiers doornemen, soms in de landstaal van de bestemming, je bent dagen en dagen bezig met het opstellen van een plan de campagne, je concurreert met veel te veel collega’s, de goedkoopste wint het te vaak en als je mazzel hebt, krijg je een Dank je maar je bent het niet geworden mailtje in twee volzinnen.

Het gemak waarmee de buitenlandse reisindustrie PR-bureaus benadert, de immense hoeveelheid gegevens en input die je gratis moet aanleveren en de batterij aan condities waar je je aan moet houden, is soms stuitend. In een eerdere blog die ik in 2016 schreef, uitte ik reeds mijn frustratie hierover en er is nu – vijf jaar later – geen zier veranderd.

Of eigenlijk wel. Wij doen namelijk niet meer mee aan deze methodiek. Pal voor de Covid uitbraak wederom een verbijsterend staaltje onbeschoftheid mogen ervaren. Meedoen aan een pitch en vervolgens na een hoop inspanningen en tijd niets meer horen. Nada, niente, noppes, zero. E-mails en telefoontjes bleven onbeantwoord – we werden compleet genegeerd.

Het was de spreekwoordelijke druppel. Wat zou het fijn zijn als collega PR-bureaus zich ook wat behoudender gaan opstellen inzake dit ouderwetse systeem van pitchen. In plaats van zich er veel te vaak als aasgieren op storten. We zouden met zijn allen wat algemene spelregels en voorwaarden moeten opstellen. Wat meer openheid naar en meer afstemming met elkaar. Meedoen aan een pitch met 2 of 3 collega’s, prima. Worden meer dan vijf bureaus benaderd, dan bedanken voor de eer.

Covid dwingt ons toch tot een heroriëntatie en een herbezinning… die is bij ons begonnen. Ditch de pitch. Eindelijk verlost van deze nare pitchcultuur. Wat een opluchting. Prettige wedstrijd dus aan de talrijke bureaus die ook benaderd zijn voor de Tourism Ireland pitch. Jullie hebben één concurrent minder.